Komunikacja dawniej i dziś

 

Hmmm …  od czego by tu zacząć? Chwila …  a może by się tak przedstawić, a więc jestem Julka, mam 21 lat i jestem studentką drugiego roku Pedagogiki Przedszkolnej i Wczesnoszkolnej. Trochę mi się zeszło, żeby podjąć decyzję czy zacząć pisać MÓJ dziennik refleksji czy też nie. Pomyślałam sobie „kurczę mam dwie opcje, dziennik refleksji albo tradycyjny egzamin, po czym na myśl o dzienniku miałam pewne zawahania, ponieważ nigdy dotąd nie prowadziłam żadnego pamiętnika, no dobra może trochę skłamałam, bo pamiętnik prowadziłam w podstawówce jak co druga dziewczyna”, ale ja nie o tym, a więc trochę może i bałam się zacząć prowadzić mój dziennik refleksji z myślą czy na pewno podołam tego wyzwaniu, bo nie ukrywam, że to dla mnie nowe doświadczenie. Jednak, jeśli nie spróbuję to się nie przekonam, więc dzisiaj nastąpił ten przełomowy dzień i postanowiłam spróbować udać się w „podróż”, czyli przekazać wam swoje przemyślenia, a więc AHOJ przygodo!

Tak swoją drogą to w sumie ten dziennik refleksji to super forma do poszerzenie swoich umiejętności technicznych, świat coraz bardziej zmierza ku technologii, gdybyśmy się cofnęli do lat, kiedy żyli nasi dziadkowie i pomyśleć sobie jak świat się od tamtej pory zmienił. Nawet pewnego wieczoru podczas picia herbatki u babci, wspomniała mi jak wysyłała listy z moim dziadkiem, aby utrzymać kontakt, umówić się na randkę. A my? Jak w tych czasach radzimy sobie z komunikacją? Tak, dokładnie tak wszystko za pomocą telefonów, Internetu, między innymi social media, a więc skoro ten świat pędzi tak do przodu to może i warto podreperować swoje kompetencje techniczne, tworzenie grafik, czy też ćwiczenia umiejętności swobodnego wypowiadania się. Czy świat zmienia się na lepsze? Czy dostrzegam w tym plusy? Te pytania pozostawię do waszej samorefleksji. 

Blog będzie zawierał refleksje na temat tego co myślę na różne tematy, ale i także będzie dotyczył mojego przedmiotu, czyli „Edukację społeczno-przyrodniczą”. Moim zdaniem idealnie przypasował ten przedmiot w tym czwartym semestrze, kiedy znowu nadchodzi wiosna, czyli moja ulubiona pora roku, robi się znowu zielono, wszystko kwitnie, a promienie słońca wdzierają się przez okno, to aż chce się żyć! Powiedzcie mi czy wy też tak macie? A może to inna pora roku jest waszą ulubioną? Ale dobra, dobra już przechodzę do sedna, na pierwszym wykładzie mnie akurat nie było, ale z opowieści dziewczyn nie sądziłam, że naprawdę na wykładzie będziemy mogły brać udział w doświadczeniach, co też pozytywnie mnie zaskoczyło, bo łatwiej mi jest się uczyć i więcej zapamiętuje, kiedy wiadomości przekazywane są za pomocą doświadczeń.

Epoka kamienia

Źródło: https://wiadomosci.onet.pl/swiat/epoka-kamienia-stone-age-najwazniejsze-informacje/wvxxtvv

Wykład ten dotyczył ewaluacji człowieka i komunikacji w społeczeństwie, czyli jak było dawniej i teraz na świecie. Kiedyś ludzkość mieszkała w jaskiniach, później w domkach drewnianych i teraz mieszkamy w domach z betonu, to tak w mocnym skrócie bym powiedziała. Ale i tego w jaki sposób się komunikowaliśmy, na początku była epoka słowa, następnie epoka pisma i druku, aż w końcu doszło do epoki kontaktu zapośredniczonego, czyli era telefonów, niektórzy mówią, że to „choroba XXI wieku” - teraz większość z nas jest uzależnionych nawet od smartfonów, a w tym Internetu. Niektórzy nawet nie wyobrażają sobie życia bez telefonu. Technologia po prostu zawładnęła naszym życiem. Ale tak naprawdę dzięki niej możemy zrobić zakupy, płacić rachunki, czy realizować przelewy bankowe i to bez wychodzenia z domu. Z pomocą Internetu również możemy wyszukiwać różnych informacji na temat, który nas interesuje, czy też porozmawiać z bliskimi nam osobami przez kamerkę, jeśli znajdują się po drugiej stronie świata, także naprawdę ma wiele zalet. Jednakże Internet też może nieść szkody typu hejt w social mediach, którego tak dużo spotykamy i tym podobne. A wy co na ten temat sądzicie, waszym zdaniem Internet ma więcej plusów czy minusów?

Komunikacja dawniej i dziś

Źródło: https://pin.it/1dPMb08

Na dzisiaj już się będę z wami żegnać, ale do zobaczenia niebawem. Trzymajcie się! 😉

Przyszła "pedagożka" Julka